Formatowanie statystyk w stylu APA

Published

October 15, 2020

Poniższe przykłady ilustrują sposób przedstawiania statystyk w tekście raportu z badań stosując anglojęzyczną wersję stylu APA1 (tu formatowanie samego raportu APA7). Wersja PDF tej strony.

Średnie i odchylenie standardowe są przedstawione w nawiasach:
Próba jako całość była stosunkowo młoda (M = 17.21, SD = 3.45).
Średnia wieku uczniów wyniosła 17.21 lata (SD = 3.45).

Procenty są w nawiasie bez miejsc po przecinku:
Prawie połowa (48%) badanych kobiet wyszła za mąż.

⇢ Statystyki chi-kwadrat podaje się wraz z stopniami swobody i wielkością próbki w nawiasie, wartości zaokrągla się do dwóch miejsc po przecinku, podaje się poziom istotności i wielkość efektu (np. iloraz szans). Dopuszczalne jest zamienne stosowanie chi2 ⇢ χ2; η ⇢ eta itp.

Wśród kobiet zamężnych nie stwierdzono różnic związanych z obecnym miejscem zamieszkania, chi2(1, N = 60) = 0.87, p = .34, OR = 2.33.

⇢ Testy t Studenta (sugerowane jest używanie Welcha) – należy podać wartość statystyki t (zaokrąglone do dwóch miejsc po przecinku), stopnie swobody, poziom istotności i wielkość efektu z przedziałem ufności.

Stwierdzono istotny statystycznie wpływ płci na poziom zaangażowania, t(54) = 5.43, p < .001, d = 3.45, 95% CI [2.91, 3.57], mężczyzni uzyskiwali wyższe (Mm = 7.5, SDm = 3.44) wyniki niż kobiety (Mk = 5.7, SDk = 2.22).

ANOVA (zarówno jedno-, jak i wielozmiennowa) jest zapisywana podobnie jak test t-Studenta, ale podaje się dwa stopnie swobody. Najpierw stopnie swobody między grupami, a następnie stopnie swobody w grupach (rozdzielone przecinkami), następnie statystykę F (zaokrągloną do dwóch miejsc po przecinku) i poziom istotności, wielkość efektu z przedziałem ufności.

Stwierdzono istotny wpływ na poziom badanej zmiennej zmiennej rodzaju terapii: F(2, 45) = 5.43, p = .02, ηp2 = .035, CI.90 [.003, .094], istotnym statystycznie okazał się także efekt interakcji terapia x płeć, F(4, 42) = 7.48, MSE = 3.029, p = .008, ηp2 = .091, CI.95 [.014, .202].

Korelacje są podawane ze stopniami swobody (czyli N-2) w nawiasie2 i z poziomem istotności:

Obie zmienne były w umiarkowany sposób skorelowane, r(35) = .39, p < .01.

⇢ Wyniki regresji najlepiej prezentować w tabeli. Jeśli to niezbędne w tekście, powinno przedstawić się współczynnik niestandardowy lub znormalizowany, w zależności od tego, która z tych liczb jest interpretowana, wraz z wynikiem testu t-Studenta i poziomem istotności (stopnie swobody dla t-Studenta to N-k-1, gdzie k równe liczba zmiennych w modelu). Zazwyczaj raportuje się dla modelu regresji skorygowany odsetek wariancji wyjaśnionej razem z odpowiednim testem F. W prostych przypadkach zaleca się podawanie całego wzoru:

Wsparcie społeczne znacząco obniżało wyniki depresji, b = -.34, t(225) = 6,53, p < .001.

Wsparcie społeczne wyjaśniło 12% różnicy w poziomie depresji, R2adj. = .12, F(1, 225) = 42.64, p < .001.

Wśród studentów (n = 63), linia regresji była płaska, a poziom deprezji można było wyznaczyć według wzoru: depresja = 2.40 + 0.02 empatia, r = .02, p = .87 CI.95 [-0.23, +0.27].

Tabele są użyteczne, jeśli akapit ma prawie tyle samo liczb co słów. Jeśli używasz tabeli, nie wypisuj tych samych informacji w tekście.

Oparte na: Amerykańskie Stowarzyszenie Psychologiczne. (2010). Podręcznik publikacji Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego (wydanie 6). Waszyngton, DC.

Footnotes

  1. Istnieje różnica w wersjach polskiej i angielskiej związana z zapisem liczb dziesiętnych: my używamy przecinka [,], a anglosasi kropki [.]. W związku z tym poszczególne elementy wyniku testu my oddzielamy średnikiem [;] lub przecinkiem [,] co nie wygląda ładnie, ale nie jest dużym błędem a oni przecinkiem [,]. PL: t(33) = 1,23; p < 0,001 <=> ENG: t(33) = 1.23, p < .001 <Jeszcze jedna różnica –przy liczbach nie przekraczających z definicji wartości 1 opuszczają wiodące 0, a my nie :-)>↩︎

  2. Albo r(N = 37)↩︎